John Green - Papierowe miasta

Książka Papierowe miasta pióra Johna Greena opowiada o przygodach  nastoletniego Quentina Jacobsena, zwanego przez przyjaciół Q. Q od najmłodszych lat zauroczony jest w swojej rówieśniczce Margo Roth Spiegelman. Pewnego wieczoru dziewczyna ta przychodzi do chłopaka przebrana za ninje i proponuje mu wspólną, nocną przygodę. Quentin po kilku minutach rozmowy zgadza się. Gdy tajemnicza wyprawa dobiega końca i nastaje nowy dzień, Q idzie do szkoły. Tam zauważa, że Margo nie przyszła na lekcje. Dziewczyna zaginęła, lecz zostawiła nastolatkowi wskazówki, które go do niej doprowadzą. Lecz gdy jest coraz bliżej znalezienia jej, przekonuje się, że tak naprawdę nie znał Margo Roth Spiegelman...


Jako fanka książek Johna Greena, z chęcią sięgnęłam po ten tytuł. Po przeczytaniu Szukając Alaski oraz Gwiazd naszych wina miałam nadzieję, że nie okaże się gorsza. I nie zawiodłam się. Powieść bardzo mi się podobała, lecz plasuje się na trzecim miejscu mojego rankingu, książek owego autora.

Osobiście zaciekawił mnie wątek wskazówek pozostawionych przez dziewczynę. Mnóstwo niejednoznacznych poszlak. Trzeba się trochę nad nimi pozastanawiać, porozmyślać, a w tym mogą nam zawsze pomóc przyjaciele. Q ma wspaniałych przyjaciół, którzy zawsze mu pomogą, nie zostawią w trudnej sytuacji i pojadą za nim wszędzie, by tylko rozwiązać zagadkę.

Treść w książce była bardzo wciągająca, aż do momentu zakończenia. Koniec był dla mnie zbyt zwyczajny. Przeczytałam, w swoim życiu wiele książek z ciekawym zakończeniem, więc czekałam na ten moment z niecierpliwością. Niestety troszkę się zawiodłam na autorze.

Książkę przeczytałam w dwa dni, a dokładnie to w dzień jednego i w nocy drugiego. Mogę ją serdecznie polecić osobom, które lubią wątek tajemnicy związany z życiem nastolatków. Jest wprost idealna na chłodne zimowe wieczory z ciepłą herbatą.

Moja ocena: 7/10

_________________________________________________________________
 A oto i pierwsza recenzja. Mam nadzieję, że się spodoba. Zapraszam do komentowania i obserwowania mojego bloga. Z czasem prawdopodobnie się rozwinie.
Dziękuję za przeczytanie i do kolejnej recenzji.
wasza, Cath